donderdag 27 januari 2011

Kaapstad

Daar stonden we dan, bij de douane. Net afscheid genomen van iedereen en klaar om te vertrekken...
"Jij hebt een probleem" zei de beambte toen tegen Roland...
"Een onbetaalde boete á €204,- enig idee waar dat voor is?"
ai... ja dat wisten we. Het was in 2005 en het was inderdaad een onbezonnen actie om een flitsteam te gaan moonen vanuit de auto.
Na een kwartiertje in een politiehokje en een stuk armer kreeg hij zijn paspoort weer terug en konden we naar de gate.














Na de eerste vlucht hebben we afscheid moeten nemen van een van Pauls petten, moge degene die hem vindt er veel plezier aan beleven. De boardingpass voor het stukje Cairo-Johannesburg vond hij gelukkig na wat zoeken weer terug in zijn rugtas
Eenmaal in Kaapstad stonden de ouders van Roland op ons te wachten en kregen we ons eerste ritje achterin op de koelkast van Brutus. Aangekomen op de eerste camping hadden we al een aantal sterke verhalen gehoord en moesten we vooral niet verwachten dat we vanaf nu nog lekker gingen eten of fijn konden douchen.

In Kaapstad hebben we een weekje overlap gehad met Rolands ouders en de 2e Landcruiser bestuurd door Ipo en Hennelies waar we de broodnodige tips en trucs te horen kregen van hoe je het Afrikaanse leven hoort te leven. Kaapstad zelf blijkt een erg moderne stad maar bij elk stukje comfort of luxe wat we tegenkwamen werd er gewezen en gezegd: "Dit ga je dus 6 maanden lang niet meer krijgen!"
Nu de sightseeing, Tegenover onze camping bleek een kolonie pinguins te wonen dus daar zijn we even gaan kijken. Verder moesten we voor het gevoel natuurlijk zo zuidelijk mogelijk in Afrika beginnen hebben we Kaap de goede hoop bezocht en daar zo ver als mogelijk naar het zuiden gelopen. Ook de tafelberg mocht natuurlijk niet ontbreken op het lijstje en hier begon de zon toch wel zijn tol te eisen op onze maagdelijk witte lichaampjes. De verplichte safarihoed hebben we in elk geval alvast!


Op het moment dat we dit typen moeten we nog een dagje wachten op de sleutels van Brutus en we hebben besloten om maar gelijk te vertrekken naar Namibie, we hebben nu een weekje gehad in Zuid-Afrika en we krijgen het gevoel dat onze geplande route wat aan de lange kant is. Van Rolands ouders hun geschatte route van 20.000 tot 25.000km wat er uiteindelijk ook 32.000km zijn geworden. En als we hun moeten geloven mag je soms van geluk spreken om de 30km/h te halen...
Het plan is nu dus om donderdag te vertrekken naar Namibie en voor het avontuur ook gelijk wild te kamperen. Of dat lukt hoor je de volgende keer! (als we in het stof ergens internet tegenkomen)

woensdag 19 januari 2011

it's on! (bijna)

Zo, hier even een eerste berichtje.

Zoals de meeste van jullie al weten is er al lang geleden een plan gemaakt om een Toyota Landcruiser (gezegend met de naam: Brutus) die op dit moment door Rolands ouders netjes in Kaapstad, Zuid Afrika afgeleverd word. Althans dat is ons beloofd
De avonturen van Rolands ouders kunnen overigens hier gevonden worden: cruisingafrica.blogspot.com
Vanaf het moment dat we deze plannen maakte, wat inmiddels alweer 2,5 jaar geleden is, is de tijd toch snel gegaan.
Allereerst moest er natuurlijk alvast geoefend worden.
Vol goede moed vertrokken we naar een zandafgraving in ijmuiden. Roland had daar immers al een paar keer de terreincapaciteiten van de Landcruiser aan de tand gevoeld.
We hadden veel lol totdat paul geheel op eigen houtje besloot dat Brutus ook die modderpoel wel even zou laten zien wie de baas was




Na 7 uur vastzitten en €100,- verder voor de inmiddels 3e trekker die het probeerde en ons er wel uitkreeg besloten we dat deze dag geslaagd was en dat we de volgende modderpoel in elk geval anders moesten aanpakken.



Onze volgende oefening hebben we dus maar iets milder aangepakt en zijn we samen op een zaterdag naar een boerencamping in Egmond aan de hoef gegaan.
Hier heeft Paul de fijne kneepjes van het kooktoestel onder de knie gekregen en hebben we met rose en gin-tonic er een mooie avond van gemaakt.



Toen we na iets teveel gin vredig wakker werden in onze luxe daktent besloten we dat we in Afrika wél alle ramen van de auto dicht zullen doen voordat we gaan slapen. Weer een leerzame oefening!

Na al het oefenen kwam het plannen wat ook wat meer tijd en inspanning kostte dan verwacht door grenzen die niet open willen en de politieke situaties in afrika. Ook het doctoraal van Roland kwam gelukkig net op tijd binnen!

Onderaan deze site kun je een kaartje vinden waarop je ruwweg onze route kunt zien.

Inmiddels liggen de kleren, camera's, malariapillen, snickers, toiletbrillen en nachtkijker uitgestald op het bed klaar om de tas in te gaan en willen wij hier nog even iedereen bedanken voor een mooi afscheidsfeestje!

Paul en Roland